Verantwoordelijke redacteur dossier: Petra Stassen
Dossiers » Caritasinstelling
Caritasinstelling
De Parochiële Caritasinstelling (PCI) is een zelfstandige rechtspersoon naast de parochie. De PCI is een publieke kerkelijke rechtspersoon van de RK Kerk, waarvoor de bisschoppen gezamenlijk een Algemeen Reglement hebben vastgesteld. Dit reglement geldt als statuut voor de caritasinstellingen die door oprichting en/of krachtens oprichtingsbrief verbonden zijn aan een parochie. Er zijn ook caritasinstellingen die zijn ondergebracht in een zogenaamde private kerkelijke rechtspersoon. Deze instellingen hebben eigen statuten die zijn goedgekeurd door de bisschop. Alle kerkelijk geldig opgerichte rechtspersonen zijn op grond van artikel 2:2 van het Burgerlijk Wetboek erkend naar Nederlands recht.
Het bestuur van de PCI bestaat uit tenminste drie personen, die worden benoemd voor een periode van vier jaar en eenmaal herbenoemd kunnen worden. Anders dan bij de parochie is de pastoor niet qualitate qua lid van het bestuur van de PCI. Voor goede samenwerking en afstemming is het wel van belang om een geregeld en open contact te houden tussen het caritasbestuur en (leden van) het pastoraal team. Bestuursleden van de PCI wonen in principe in de parochie en kunnen op diverse manieren geworven worden. Net als de parochie is de PCI gebonden aan het systeem van toezicht door de bisschop, zodat de begroting en de jaarrekening schriftelijk door hem moeten worden goedgekeurd, evenals daden die de grenzen van het gewone beheer te buiten gaan.
De caritasinstelling heeft ten doel, de caritas permanent een herkenbare plaats te bieden in de parochiegemeenschap(pen) en een werkzaam instrument voor de caritas in de parochie(s) te zijn. Zij beheert het daarvoor opgebouwde vermogen van de caritasinstelling en zorgt voor het verwerven van middelen alsook voor de doelmatige aanwending daarvan ten bate van de caritas onder het kerkelijk gezag van de bisschop. Om dit doel te bereiken dient de caritasinstelling jaarlijks met het parochiebestuur te overleggen om haar beleid in te passen in het parochieel diaconaal beleid. De PCI kan zij ook ondersteuning bieden bij activiteiten van de parochie, door de inzet van materiële middelen maar ook door de inzet van mensen. Fondsen van de PCI zijn direct of indirect bestemd voor de eigen noden van de kerk ter plaatse en bijvoorbeeld niet ter leniging van nood in ontwikkelingslanden of voor reparaties van (kerk)gebouwen.
