‘Het leven van den Trappist wordt bovenal beheerscht door de boetvaardigheid. De Orde, waartoe hij behoort, geldt met die der Karthuizers, voor de strengste der vele kloosterlijke instellingen, die de H. Roomsche Kerk tot sieraad strekken.’

Zo omschreef een anonieme trappistenmonnik uit klooster Sion (nabij Deventer) in 1909 de essentie van zijn orde. De Orde van de Cisterciënzers van de Strikte Observantie is vrijwel de enige tak van de cisterciënzerorde die de Franse Revolutie (1789) heeft overleefd. De geschiedenis van de orde zelf gaat echter terug tot de elfde eeuw. De kern van haar spiritualiteit bestaat, naast de ‘boetvaardigheid’, uit soberheid, gebed en arbeid. De orde is een zwijgende orde, met een hoge waardering voor eenzaamheid. De monniken en religieuzen hebben vrijwel geen persoonlijk bezit en hun gemeenschappelijke activiteiten zijn beperkt tot de zeven samenkomsten per dag, waarbij gepsalmodieerd en gebeden wordt.

Met hun arbeid hebben de cisterciënzers fors bijgedragen aan de ontginning van grote delen van Europa en de implementatie van nieuwe landbouwtechnieken. De trappisten kent men tegenwoordig vanwege een andere soort arbeid: het brouwen van bier. Door hun economische activiteit plaatsten ze de katholieke spiritualiteit middenin het gewone leven.

Dit dossier bevat een schets van de geschiedenis en spiritualiteit van de cisterciënzerorde. Ook is er aandacht voor de trappistenbieren, de architectuur en de diverse abdijen die er (nog) zijn in de Lage Landen.