Samenvatting
Wie het wil hebben over het boek De Handelingen van de Apostelen, moet ook spreken over het Lucasevangelie. De twee boeken vormen immers één geheel. Talloze formele en inhoudelijke parallellen bevestigen dit. Vanuit het evangelie wordt er een beweging gemaakt naar de stad waar Jezus zijn leven ‘moet’ eindigen: Jeruzalem. En in het boek Handelingen is Jeruzalem het uitgangspunt voor een uitwaaierende beweging tot aan de uiteinden van de aarde. In het evangelie staat Jezus centraal: de Mensenzoon ‘die zijn hoofd nergens te ruste kan leggen’ (9:58). In het boek Handelingen is de heilige Geest de stuwende actor die de leerlingen op weg zet naar steeds nieuwe gebieden, onder het verleggen van telkens nieuwe grenzen. De leerlingen die het evangelie verkondigen lijken op Jezus (Petrus, Stefanus, Filippus), maar vooral Paulus is dezelfde rusteloze prediker, die ‘van stad tot stad’ (vgl. Luc. 8:1) gaat om het evangelie te verkondigen. De opzet van het dubbelwerk moet de beoogde lezers gerust stellen en vertrouwen schenken: het ‘plan van God’ (Hand. 15:14) is geen aaneenrijging van toevallige gebeurtenissen, maar ontvouwt zich volgens vooraf voorziene lijnen. En ook al zijn de tijden woelig en chaotisch, ze maken deel uit van dit goddelijk plan.