Bron: Wikipedia

Het timpaan boven het centrale portaal van de gevel van de 12e-eeuwse Sainte-Marie-Madeleine-basiliek te Vézelay (Bourgondië) stelt het Laatste Oordeel voor. Het werd in 1856 vervaardigd door de beeldhouwer Pascal, onder toezicht van de architect Viollet-le-Duc die de restauratie van de Middeleeuwse basiliek uitvoerde (evenals die van de Notre Dame te Parijs). Het in neo-romaanse stijl uitgevoerde werk ondervond aanvankelijk sterke kritiek maar werd later wel als geslaagd beschouwd. Het oorspronkelijke timpaan, dat tijdens de Franse Revolutie kapotgeslagen werd, heeft een plaats gekregen tegen de buitenmuur van het achtste travee van het schip, aan de zuidzijde.

 

De compositie is klassiek en geïnspireerd door ‘Laatste Oordelen’ uit andere Romaanse kerken, met name die van het timpaan in de kathedraal Saint-Lazare in Autun. 

 

In het midden beheerst Christus in mandorla het beeld, met wijd gespreide armen. Aan zijn linkerhand weegt aartsengel Michael de zielen, een afschuwelijke duivel aan zijn zijde. De veroordeelden, veelal naakt, gaan naar de hel en verdwijnen in de muil van een monstrueuze Léviathan. Aan de rechterhand van Christus staan Maria en Petrus met sleutel en gaan de uitverkorenen naar het Hemelse Jeruzalem. Rond Christus zijn de evangelisten in de gedaante van hun symbooldieren afgebeeld: bovenaan Lucas en Matteüs, onderaan Marcus en Johannes. De latei, onder het timpaan, toont episodes uit het leven van Christus.