woensdag 2 oktober 2013 In het uitgebreide interview dat paus Franciscus in augustus gaf, sprak hij over de 'enorme vruchten van het Tweede Vaticaans Concilie'. De liturgische hervorming die plaats heeft gevonden noemde hij 'een dienst aan het volk en een herlezing van het Evangelie aan de hand van de hedendaagse cultuur die onomkeerbaar is'. 'De hernieuwingsbeweging die door Vaticanum II op gang werd gebracht spruit gewoon voort uit het Evangelie zelf,' zei hij.  Een belangrijke uitkomst van Vaticanum II was de invoering van de nieuwe Misorde (Novus Ordo Missae) die de Tridentijnse ritus (door Franciscus steevast Vetus Ordo genoemd) verving. Tijdens het pausschap van Benedictus XVI was er veel te doen over diens besluit om de mogelijkheden om de Tridentijnse ritus te gebruiken verder te verruimen, vooral vanwege de antisemitische connotatie die deze liturgie had en heeft. Paus Franciscus vindt de oplossing van Benedictus getuigen van prudentie en gevoeligheid, maar ziet ook het risico van ideologisering en instrumentalisering van de Vetus Ordo, wat hij zorgwekkend noemt. Er bestaat een aantal wijdverbreide misverstanden over het verschil tussen de Tridentijnse ritus en de Novus Ordo. Zo wordt ten onrechte verondersteld dat het verschil zou zitten in de richting waarin de priester staat of in de keuze van de taal. Liturgie-expert Gerard Rouwhorst stelde voor Lucepedia een nieuw dossier samen waarin hij zijn licht laat schijnen op de Tridentijnse liturgie en de nieuwe Misorde van 1970 en alles wat daarmee te maken heeft (zoals de affaire-Williamson en de Priesterbroederschap Sint Pius X).