In de overgang van het gerestaureerde negentiende-eeuwse katholicisme naar het moderne katholicisme van de twintigste eeuw speelde Maurice Blondel, filosoof en vroom katholiek, een cruciale rol. Hij legde de filosofische basis voor een modern denken over de verhouding tussen het menselijk handelen en de goddelijke, voor het menselijk kennen onbereikbare, bovennatuur. Zijn verbindingswerk wordt tot op de dag van vandaag misverstaan, zowel door denkers die het geloof niet willen betrekken bij de filosofie, als door degenen die filosofie bedrijven binnen het kader van hun geloof.
Onder pseudoniem werkte Blondel ook aan de doordenking van de katholieke sociale leer en aan de politieke verhoudingen in Frankrijk in het eerste deel van de twintigste eeuw. Hij onderhield een bijzonder omvangrijke correspondentie met filosofen, theologen, politici, schrijvers en kerkleiders. Daarin riep hij onder meer op tot een nieuw concilie, dat er pas na zijn dood zou komen (Vaticanum II). Zijn werk heeft de theologie van de twintigste eeuw diepgaand beïnvloed.
Lees verder »
