Het leven van Rufinus van Aquileia (ca. 345 - 410) is vrij goed gedocumenteerd omdat Rufinus op zeker moment in een verbitterd en weinig verheffend conflict verzeild raakte met de grote Hieronymus. Hij zag zich genoodzaakt in verschillende werken verantwoording af te leggen van zijn leven voor een groter publiek, en die werken zijn alle bewaard gebleven. Rufinus staat geheel en al in de vierde-eeuwse kerkelijke traditie met haarr aandacht voor monnikendom en ascese, en is voor de latere westerse kerk en voor de wetenschap van onschatbare waarde door een intensief vertaalproject van werken van Origenes. Ook is hij een kroongetuige voor het ontstaan en de vroegste geschiedenis van het Apostolicum.