Het christendom komt voort uit het Jodendom, maar de relatie tussen de twee geloofsgroepen is niet altijd rooskleurig geweest. Tot laat in de eerste eeuw waren de volgelingen van Jezus deel van het Jodendom. Geleidelijk aan ging deze beweging een eigen identiteit ontwikkelen, en verspreidde zij zich. Dit resulteerde in het zich afzetten tegen het Jodendom, volgens de ontluikende christelijke visie omdat de Joden Jezus niet als de messias hebben aanvaard. Toen keizer Constantijn in 312 de slag bij Rome won en die toeschreef aan de christelijke God, werd het christendom een geoorloofde godsdienst. Dit zou gevolgen hebben voor de relatie met het Jodendom. Concilieteksten die gaan over de verhoudingen tussen christelijke gelovigen en Joden, laten zien dat er een hechte band was tussen christenen en Joden, zelfs tot aan het eind van de tiende eeuw. Kerkleiders schetsten echter een negatief beeld van het Jodendom, ter afschrikking. Dit resulteerde in toenemende agressie en distantiëring.