De ontdekking en publicatie van het Evangelie van Judas (in 2007) vormde de aanleiding tot een kleine hype in de media. De sensatie die ontstond, had verschillende oorzaken. De belangrijkste reden was gelegen in de figuur van Judas die in de evangeliën enerzijds wordt neergezet als de verrader van Jezus en de ultieme schurk en anderzijds als iemand die op een tragische manier aan zijn einde kwam.

 

De fascinatie die uitgaat van deze figuur, is des te groter omdat er in de evangeliën feitelijk weinig gegevens over te vinden zijn. Daardoor prikkelt zijn rol in de nieuwtestamentische lijdensverhalen prikkelt op een bijzondere manier de verbeelding en nieuwsgierigheid van mensen die vermoeden dat de ontstaansgeschiedenis van het christendom wel eens heel anders zou kunnen zijn verlopen dan in de canonieke evangeliën wordt gesuggereerd.