Het Opus Imperfectum in Matthaeum (Onafgemaakt Commentaar op Matteüs), het langste commentaar op Matteüs uit de kerkelijke oudheid in de Latijnse taal, dankt zijn naam aan twee feiten. Op de eerste plaats omdat het lacuneus bewaard is gebleven en op de tweede plaats omdat het in de hele Middeleeuwen bijna zonder uitzondering aan Johannes Chrysostomus werd toegeschreven. Niet alleen deze toeschrijving, maar ook de inhoud van het werk hebben het tot een zeer geliefde lectuur gemaakt. Er zijn meer dan 200 handschriften van overgeleverd. Intussen kan men zich met de kennis van nu verwonderen, dat men in die tijd niet in staat was een onderscheid te maken tussen de Antiocheense en Alexandrijnse school van exegese. Dan zou men immers zeker de echte Chrysostomus tot de Antiocheense en pseudo-Chrysostomus tot de Alexandrijnse school gerekend hebben. De aanduiding ‘Onafgemaakt’ is ontstaan in Engeland om het werk te kunnen onderscheiden van het wel afgemaakte commentaar (Opus Perfectum) van de echte Johannes Chrysostomus, die het hele Evangelie van Matteüs in 96 homilieën behandelt. Dit werk is in 1151 door Burgundius van Pisa in het Latijn vertaald. De aanduiding ‘Onafgemaakt’ commentaar moet dus van na dat jaar zijn. Lees verder »