Dorothee Sölle werkt haar visie (in navolging van o.a. Teresa van Avila, die constateerde dat God geen andere handen en voeten heeft dan de onze) dat God afhankelijk is van mensen verder uit in God heeft mensen nodig. Ze beschrijft de consequenties voor de mens van de opvatting dat deze samen met God verantwoordelijk is voor het lot van de aarde en de menselijke gemeenschap. Deze scheppingstheologische studie sluit sterk aan bij de relationele feministische theologie van Carter Heyward.
Sölle besteedt hierin veel aandacht aan arbeid, werkloosheid en de bestrijding daarvan, vervreemding in arbeid en seksuele vervreemding. Op pastoraal bewogen wijze voert ze een pleidooi voor liefde die wordt gekenmerkt door trouw, heelheid en solidariteit. Ze noemt ook de veelal vrouwelijke theologen die haar bij deze visie hebben geïnspireerd.
