Dorothee Sölle was een omstreden theologe, geliefd bij het grotere publiek doch minder onder theologen. Zij groeide op in Duitsland, voor en tijdens WOII en Auschwitz en trok de conclusie: God is niet almachtig maar heeft mensen nodig. Sölle combineerde een zeer geëngageerde politieke theologie met een mystieke geloofshouding en werd vooral bekend door haar publieke optredens en haar opmerkelijke initiatieven. Zo was zij oprichtster van het ‘Politiek Avondgebed’, gedreven vredesactiviste, charismatisch spreekster bij acties en politieke manifestaties, en kritische opponente van kerkleiders en academische theologen. Ze schreef vele toegankelijke en enthousiasmerende boeken over politieke en bevrijdingstheologie en over lijden en mystiek. Sölle beschreef zelf het ‘democratiseren van mystiek’ als haar belangrijkste doel.