Veel van de werken van de Engelse schilder Sir Stanley Spencer (1891-1959) hebben Bijbelse thema’s, variërend van de kruisiging tot de wonderen van Jezus. Dit schilderij van de opstanding der doden (olieverf op doek, geschilderd tussen 1924 en 1927) hangt in de Tate Gallery te Londen.

Spencer was een onconventionele gelovige: hij bracht met zijn werken, waarop vaak veel bloot en seksualiteit te zien was, meermaals controverses teweeg.

Spencer beschouwde de schepping als de rustplaats van het goddelijke. Hij zag zijn geboortestad Cookham als een paradijs waarin alles een mystieke betekenis heeft. Het plaatselijke kerkhof aldaar werd in dit schilderij de plaats waar de opstanding van de doden plaatsvindt. Christus troont in de veranda van de kerk, drie baby's wiegend, met God de Vader achter hem.

Spencer gebruikte vaak plaatsgenoten als modellen voor de figuren die hij afbeeldde.

We zien Spencer zelf in het centrum van het schilderij, naakt, leunend tegen een grafsteen. Zijn verloofde Hilda ligt te slapen in een bed van klimop. Bovenaan links zien we zielen opstijgen naar de hemel, ze worden vervoerd in het soort plezier(stoom)boten die toentertijd over de Theems voeren.