Op dit olieverfschilderij van de Vlaamse schilder Gerard David uit ca. 1505 zien we de doop van Christus verbeeld. Het is het centrale deel van een drieluik met dezelfde titel. 

Jezus wordt in de rivier de Jordaan gedoopt door Johannes de Doper, waarbij de Geest van God als een duif op Jezus neerdaalt en Gods stem uit de hemel klinkt: ‘Dit is mijn geliefde Zoon, in wie ik vreugde vind’. Helemaal bovenaan zien we God dan ook, als een mannelijk figuur, zetelend in de hemel. Hiermee wordt een interpretatie van God gegeven die eigenlijk ongewenst is (‘een oude man met witte haren’); passender zou bv. een verbeelding van God als een wolk in de hemel zijn, zoals we dat ook wel zien in de (vroegere) kunst.

Het Bijbelverhaal over de doop van Jezus is cruciaal voor het begrip van de titel Christus (Gezalfde) die Jezus van Nazareth kreeg, en van zijn Zoonschap. In Mat. 3,16-17 lezen we: Toen Jezus gedoopt was, kwam Hij meteen uit het water. En zie, daar opende zich de hemel voor Hem en Hij zag de Geest van God als een duif neerdalen en op Hem neerkomen. Er kwam een stem uit de hemel, die zei: ‘Dit is mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind’.’ (vgl. Mar. 1,9-11; Luc. 3,21-22).

En in Hand. 10,37-38: ‘U weet wat er gebeurd is in heel het Joodse land, het eerst in Galilea, na de doop die Johannes verkondigde: dat God Jezus uit Nazaret zalfde met heilige Geest en kracht’.