Hoewel er één waarheid bestaat bij God, leren de rabbijnen dat God deze waarheid in context van de wereld, als het ware kapot gooit op aarde. Een proces, waarin waarheid vele facetten kent, ontstaat. Krampachtig vasthouden aan één waarheid die andere waarheden uitsluit kan bedreigend zijn. Waarheid kan een zelfstandig leven gaan leiden, als een uit de hand gelopen proces, als een Golem die zich tegen zijn schepper keert. Waarheid dient daarom altijd in relatie met mensen gestalte te krijgen. Op die manier ontstaan meer visies naast elkaar die allemaal waar(achtig) zijn en elkaar niet hoeven uit te sluiten. Verschillende ogenschijnlijk tegengestelde standpunten zijn elk waar, bekeken vanuit de eigen optiek, de eigen innerlijke logica. Op het meta-niveau blijft er één waarheid bestaan, maar deze omvat – wonderlijk genoeg – de vele aardse facetten van de waarheid. Het is de consequentie van een schepping, waarbij het vele uit het ene ontstaat. Soms is het in menselijke context een ogenschijnlijke onwaarheid, die tot een hogere waarheid leidt.