Marcus van Loopik, Israël: ideaal en noodzaak van een eigen plek, in: Interpretatie 18,7 (2010), p. 11-13
Margetekst
Volk zijn is voor Israël onlosmakelijk gekoppeld aan de religieuze opdracht tot levensheiliging. En dat kan niet zonder het land. In dit artikel komt een Joodse visie op het land, het volk en de huidige politiek aan de orde.
Eerste twee alinea's
Het Joodse volk is volgens onopgeefbare beloften in de Tora Gods uitverkoren volk, een speciaal kleinood - am segoela. Zoals de sjabbat apart is gezet van de dagen, zo is Israël apart geplaatst temidden van de volkeren. Uitverkiezing is geen goedkoop privilege, maar betekent extra taken. De uitverkorene is bovenal geroepen om humaan te zijn. De vreemdeling moet hij liefhebben en zelfs de vijand moet hij respecteren. Israëls verkiezing is een vorm van particularisme dat op paradoxale wijze universalisme in zich herbergt. De positie van Israël verlangt afzondering ten dienste van de wereld als geheel! Zonder afzondering zal Israël als volk van priesters niet in rust en heiligheid kunnen leven. De Eeuwige sprak tot Mozes: 'Nu dan, indien jullie naar Mijn stem blijven luisteren en je aan Mijn verbond houden, dan zullen jullie Mij een speciaal kleinood zijn uit alle volkeren, want aan Mij behoort de gehele aarde toe. En jullie zullen Mij tot een koninkrijk van priesters zijn en een heilig volk.' (Ex. 19:5-6).
Volk-zijn is bij Israël onlosmakelijk gekoppeld aan de religieuze opdracht tot levensheiliging. Uitsluitend in erets Jisraël zal het volk het leven volledig kunnen heiligen. Alleen daar kan het bestaan in overeenstemming met alle geboden en verboden van de Tora. De belofte van het land gaat met de religieuze opdracht samen. In het licht van deze Bijbelse omschrijving is het dan ook onjuist, wanneer we de Joodse identiteit begrenzen tot een puur etnische of religieuze grootheid. Deze identiteit onttrekt zich aan zo’n simpele etikettering. Joden zijn meer dan een kerkgenootschap. Ze zijn eveneens meer dan bloedverwanten. Bij hen vallen volk en religie op een complexe manier samen.
Bron: Interpretatie, met dank aan Nico Riemersma.
