Onder de naam ‘Dionysius de Areopagiet’ gaat de auteur schuil van een aantal geschriften dat bekend staat onder de aanduiding Corpus Areopagiticum. Van de auteur is niets bekend. Reeds in de 9e eeuw werd het auteurschap van degene die volgens de traditie de eerste bisschop van Athene was, in twijfel getrokken, zoals we lezen in De Bibliotheek van patriarch Photius.

Men neemt aan dat het Corpus eind 5e, begin 6e eeuw geschreven moet zijn. De eerste verwijzing naar deze geschriften werd gemaakt in het jaar 532, tijdens een discussie, georganiseerd door keizer Justinianus, tussen monofysieten en chalcedoniërs. Omdat deze geschriften in monofysitische kringen bekend waren, neemt men aan dat de auteur uit Syrië afkomstig moet zijn geweest. De vermelding van het zingen van de geloofsbelijdenis, die in deze periode in de Syrische kerk werd ingevoerd in de viering van de eucharistie, versterkt deze theorie.

Karakteristiek is het neoplatonische taalgebruik. De auteur wilde zich kennelijk richten tot filosofische kringen. Dit verklaart ook de schuilnaam ‘Dionysius’: één van de eerste bekeerlingen in Athene, de stad van de filosofen (Hand. 17: 34).